Zeeman aan Wal (16) KNRM

 Zeeman aan wal 16                                                                 
 
“Kennis is macht, kennissen is meer macht” is mijn motto. 
Het tweede motto is: “Niets zo effectief als praktijkonderwijs”. 
8 oktober, kwamen beide motto’s tezamen. 
 
Het is winderig met een ZW-lijk windje van 6 Bft en er komt een bijzonder naar regentje uit de lucht. 
Zo eentje die mee lijkt te vallen, maar waar je binnen een paar minuten drijfnat van wordt. 
Een uitgelezen dag om met de 2e jaars zeevaartstudenten eens een ritje te gaan maken met ons instructieschip de “Aquarius”.  
Want: lekker beperkt zicht en dus een mooie gelegenheid om een les radarwaarnemen te geven. 
Iets wat op een echte radar net even anders is dan op de simulator. 
Op een echte radar is een geel vlekje niet altijd iets dat  buiten ook daadwerkelijk aanwezig is. 
Dit noemt men ‘valse echo’s’ en zijn op de simulator wel na te bootsen, maar het is heel veel werk. 
Niets benaderd de werkelijkheid zo goed als de werkelijkheid zelf, dus trossen los en varen maar. 
 
De reis naar de pieren verliep voorspoedig, waarna we op een knobbelig zeetje op de Eems de motor eens goed de sporen gaven. 
Vonden wij wel goed voor een DAF 575 die, naar aangenomen mag worden, nooit écht heeft hoeven werken in zijn 45 jarig bestaan als motor in een directievlet van Provinciale Waterstaat. 
 
Eenmaal terug tussen de pieren begon er zwart water met kleverige stukjes uit de overstort van het koelwaterreservoir te komen, gevolgd door stoom. 
Iets wat je achter het stuurwiel niet bemerkt, maar wel opgemerkt werd door oplettende studenten die, hemel zij dank, niet dachten: ách dat zal wel zo horen. 
De temperatuurmeter was in een flits van de geruststellende net geen 80 graden naar een zeer verontrustende rechterhoek van het klokje gegaan. 
Dat betekende dus minimaal 120 graden, want zo ver gaat de schaalverdeling, maar het wijzertje stond voorbij die waarde. 
En men hoeft geen machinist te zijn om te beseffen dat dat niet goed is. 
De eerste de BB vaarwegmarkeringspaal No. 14 bood uitkomst. 
Met minimale toeren daarop aangevaren en vastgemaakt. 
En hier bleek het belang van de praktijk dek lessen maar weer eens, want er stonden twee jongens voorop die wisten wanneer de tros aan de paal geslagen moest worden en hoe die vervolgens op de bolder belegd diende te worden. 
Daarna begon het nadenken wat te doen. 
 
Hier kwam het kenissenmotto in beeld en al gauw werd K gebeld. 
De moeder van ex-studente W (nu werkzaam als opstapper op station Schiermonnikoog) en echtgenote van schipper E  van de Jan en Titia Visser, station Eemshaven. 
K, E en ik hebben elkaar weer goed leren kennen tijdens de roeiwedstrijden met de Zeeolifant, waar K onze huisfotografe was. 
Gelukkig stond haar nummer nog in mijn telefoon, zodat de blamage van het oproepen van de kustwacht via de marifoon ons bespaard bleef. 
Op kanaal 83 van de kustwacht even gaan melden dat een instructieschip van de zeevaartschool in de penarie zit…. 
Voelt u wat ik bedoel? 
 
De zaak was gauw uitgelegd en men kwam met plezier en gepaste spoed naar ons toe. 
Kennelijk is prio 2 echt nog wel een reden om met een flinke vaart naar ons toe te komen, want slechts 45 minuten na het verzoek om assistentie maakte de Jan &Titia Visser vast. 
Na nog eens een kleine 25 minuten lag de Aquarius met haar 14 opvarenden veilig afgemeerd aan ons ponton. 
Een guitige kop van een andere ex-student kwam uit het stuurhuis van de Jan & Titia Visser. 
Met een grijns die alles zei en opmerkingen die het onderstreepten werd ons door B even fijntjes wijsgemaakt wat hij ervan vond. 
Dank je B, dat vonden we zelf eigenlijk ook wel. 

 
Het tweede motto werd door de overige studenten nog eens flink onderstreept, want het werd een praktijkles die ze niet gauw meer zullen vergeten. 
Van radarwaarnemen is niet veel terechtgekomen. 
Maar ze weten nu alles van het hoofd bieden aan een precaire situatie door kalm te blijven, iets verzinnen, beseffen wat je nog wél kunt en niet wat je niet meer kunt, samenwerken, het juiste doen op het juiste moment, meldingen maken per telefoon én VHF en gesleept worden. Toch behoorlijk belangrijke zaken voor een zeeman. 
 
Zo werd het een zeer waardevolle les. 
Waardevoller dan we ooit gedacht hadden toen we van het ponton vertrokken.